ارزیابی و مقایسه ی انواع اتصالات میانی مهاربندهای خیمه ای

قاب های مهاربندی شده یکی از انوع سیستم های مقاوم جانبی است که در سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این میان هریک از مهاربندها دارای معایب و مزایایی از نقطه نظر معماری و سازه می باشند. شکل خاص مهاربندهای خیمه ای سبب می گردد که بتوان از فضای بازتری در قاب ها جهت تأمین بازشوهای معماری بهره گرفت. وجود برخی مسائل نظیر مشکلات در اتصال میانی 3 المان مهاربند، وجود ناپیوستگی، جذب انرژی کم و ... ابهامات و نگرانی هایی را در رابطه با این مهاربند بوجود آورده است. در این تحقیق قاب های دارای مهاربند خیمه ای با شکل های مختلف اجرای اتصال میانی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. برای بررسی رفتار این مهاربندها شکل های مختلف اتصال میانی در قاب های 1، 3، 5 و7 طبقه مدل سازی شده و تحت آنالیز پوش اور و بارگذاری چرخه ای قرار گرفته است. در بخش دیگری از این تحقیق به بررسی موقعیت محل گره میانی در این مهاربند و تأثیر آن بر رفتار مهاربند پرداخته شده است. همچنین سعی شده است مدل های ساخته شده با اشکال مختلف اتصال میانی و پارامترهای مختلف بایکدیگر مقایسه شده و پارامترهای لرزه ای از جمله ضریب رفتار و شکل پذیری تعیین گردد.